Strip Story door Urbanus

In 1983 stond Willy Linthout aan mijn deur met het voorstel om van Urbanus een strippersonage te maken. Ik was wel eventjes van de gas gepakt, maar ik vond het een schitterend idee: Urbanus als stripfiguur!

Zelf had ik van mijn vijftiende tot mijn éénentwintigste tekenschool gevolgd in St.-Lucas. Ik kon als kind al wat plezante mannekes tekenen en ik hoopte in die branche ooit werk te vinden. Tevergeefs echter. In plaats van op een tekentafel ben ik toen in 1973 op een podium terecht gekomen, wat ook niet slecht was. Wat bleek nu, mede door die korte filmpjes die ik voor de BRT had gemaakt, was ik eigenlijk zelf een stripfiguur van vlees en bloed, maar ik had dat zelf niet door. Willy Linthout was de eerste die mij daar attent op maakte. Het klikte nog al snel tussen ons. Wij waren allebei verwoede verzamelaars van de ouwe Nero's, de Lustige Kapoentjes, Bolleke en ook bijna alles van Willy Vandersteen en Jef Nys. Kortom de plezante Vlaamsche stripjes. Wij kwamen al gauw tot een akkoord en Linthout begon aan strip nr. 1: Het Fritkotmysterie.

De tekenstijl van Willy neigde nog al sterk naar de Vlaamsche Primitieven nadat ze een bak Duvel hadden leeggezopen. Het verhaal moest je vier keer lezen om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat er geen verhaal in zat. En toch waren er in een mum van tijd zo'n 50.000 van verkocht. Een kakofonie van Bravoos en Ahoes kwam ons tegemoet. Maar niet getreurd, een paar maanden later was Willy klaar met nr. 2: De Hittentitten.

Aanvankelijk was het niet de bedoeling dat ik zou meewerken aan die strips, omdat ik daar eigenlijk geen tijd voor had. Ik stond in die periode bijna dagelijks op het podium of in een tv studio. Omdat die strips toch een bepaalde impact hadden op mijn publiek, vonden we het beiden een goed idee dat ik dichter bij het productieproces betrokken zou worden. Het is dus pas vanaf nr. 3: Het Papschoolgenie, dat ik samen met Willy de scenario's ben gaan schrijven. Wij zijn allebei fervente autodidacten en het spreekt vanzelf dat we de stiel nog wat moesten leren. Systhematisch begonnen de Urbanusjes wat vlotter uit Willy's pen te rollen en de scenario's kregen ook wat meer structuur. Van elk nieuw album verkochten we gemiddeld 65.000 exemplaren en de oude nummers bleven ook doorverkopen.

Intussen zijn we zeventien jaar verder en is Het Bronzen Broekventje al weer nr. 81. Alles bij mekaar hebben we al zo'n zeven miljoen Urbanusboekjes verkocht, goed voor een constante aanwezigheid in de top 5 van de best verkochte strips in Vlaanderen. Wij zijn vast van plan om door te gaan tot nr. 1000, maar ik vrees dat er tegen dan meer zever uit Willy zijn muile loopt dat inkt uit zijn pen.
Urbanus
(Uit: Urbanus In Het Brons (2000))